தன்னைத் தானே
கோபித்துக் கொண்டன
கொஞ்சலும் கோபமும்
காமமில்லாத
தழுவல்களும்
மோகமில்லாத
முத்தங்களும்
நிறைந்த
குழந்தைகளின் உலகில்
பொம்மையாகாது
கயவர்களின்
உலகில்
கடவுளாகிப் போனதை
எண்ணிய
சிலைகள்
கோபித்துக் கொண்டன
கொஞ்சலும் கோபமும்
காமமில்லாத
தழுவல்களும்
மோகமில்லாத
முத்தங்களும்
நிறைந்த
குழந்தைகளின் உலகில்
பொம்மையாகாது
கயவர்களின்
உலகில்
கடவுளாகிப் போனதை
எண்ணிய
சிலைகள்
அருமை...
ReplyDeleteதொடர வாழ்த்துக்கள் சகோதரி...
மிக்க நன்றி தனபாலன் சார்.
Delete
ReplyDeleteஒரு சிறு மாற்றம் சொல்லத் தோன்றுகிறது.” கயவர்களின் உலகில் “ என்பதற்குப் பதில் “மடையர்களின் உலகில்” என்றிருந்தால்........ பலரும் அடிக்க வருவார்களோ.?
G.M.B. சார் மாற்றம் நல்லா இருக்கு. யார் அடிக்க வருவார்கள். கவிதை கவிஞனின் உரிமை.
Deleteகருவறை
சிறையில்
கல்லாகிப்
போன
கடவுள்
நான் முதலில் இப்படித்தான் எழுதினேன்.
சிறந்த சிந்தனை! அருமையான படைப்பு! வாழ்த்துக்கள்!
ReplyDeleteநன்றி சுரேஷ் அவர்களே
Deleteவாழ்த்துக்கள்...
ReplyDeleteமுதல் முறையாக வந்துள்ளீர்கள். தங்கள் வருகை நல்வரவாகுக.
Deleteநன்றிகள் விக்னேசுவரி