மழைக்குழந்தை

கம்மியும்

கை கால்களை உதைத்து கர்ச்சித்தும்

ஒலி எழுப்பும்

குழந்தையின்

அழுகையாய்க் கேட்கிறது

பலஹீனமாகவும்

பலமாகவும் பெய்யும்

மழையின் குரல்

அழவும் தெரியாமல்

அழாமல் இருக்கவும் முடியாமல்

விம்மி வெதும்பிக் கொண்டிருக்கும்

குழந்தையாய்

பரிதாபமாக முகத்தை

வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது

மழை பொழியாத

நேரத்து மேகம்

அவ்வப்போது நிறுத்தி

நம் கவனத்தை ஈர்க்கும்

குழந்தையின் அழுகையென

நாம் கவனிக்கவே

விட்டு விட்டு

பெய்கிறது

மழையும்

அடிக்க வேண்டும் போல

கோபம் வந்தாலும்

ரசிக்காமல்

இருக்க முடிவதில்லை

குழந்தைகளின்

அடத்தைப் போலவே

மழையின்

அடத்தையும்

ஆனால்

குழந்தைகள் ஒருபோதும்

கொல்வதில்லை

குழந்தைகளை

மழையைப் போல!

- ஆதிரா முல்லை